Το παλαιότερο χριστιανικό θρησκευτικό κτίσμα στο οροπέδιο του Φενεού είναι το Παλιομονάστηρο, ή όπως είναι ευρύτερα γνωστό το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου στο μέσον της λίμνης Δόξα. Το ναΐδριο ήταν το καθολικό του πρώτου μοναστηριού που χτίστηκε στο κάμπο του Φενεού, τον 13^ο αιώνα  μ.Χ. και ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο.

Όταν τον 17^ο αιώνα (1693), η λίμνη Φενεού κατέκλυσε ολόκληρο τον κάμπο, οι μοναχοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το αρχικό μοναστήρι και να χτίσουν νέο ψηλότερα, εκεί που τα νερά του Όλβιου και του ποταμού Δόξα δεν έφταναν να προξενήσουν ζημιές. Ωστόσο, στην αρχική θέση παρέμεινε άθικτο στους αιώνες το καθολικό της παλιάς μονής, το οποίο μόλις αφιερώθηκε το 1991 στον Άγιο Φανούριο για να μην μένει αλειτούργητο.

Παράλληλα, η κατασκευή της τεχνητής λίμνης με το φράγμα στην κοίτη του πάλαι ποτέ ποταμού Δόξα και ο σεβασμός στο βυζαντινό εκκλησάκι, δημιούργησαν ένα ξεχωριστό τοπίο: Μια στενή λωρίδα γης που καταλήγει σε μια νησίδα και πάνω σ’ αυτήν διατηρείται άθικτο το εκκλησάκι, το οποίο πλέον χαρακτηρίζεται ως το «Ποντικονήσι της Κορινθίας». Σύμφωνα με την 6^η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχει χαρακτηριστεί ως βυζαντινό μνημείο και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου.

Το εκκλησάκι αρχιτεκτονικά δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως σε συνδυασμό με το απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό περιβάλλον που καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης δημιουργεί μια μοναδική και ειδυλλιακή εικόνα που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της ευρύτερης περιοχής του Φενεού!