Οικισμός σε υψόμετρο 920 μέτρων, στις νότιες πλαγιές της Κυλλήνης και 309 κατοίκους. Οφείλει το όνομα του σε ένα μεγάλο δάσος από καστανιές, το οποίο ήταν πηγή πλούτου για τους κατοίκους, όμως κάηκε κατά την Επανάσταση του 1821. Το δάσος με τις καστανιές παρείχε στους κατοίκους του χωριού μία σημαντική οικονομική άνεση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Σαν αποτέλεσμα κατόρθωσαν να ενισχύσουν σημαντικά τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων μέσω της παροχής τροφίμων και πυρομαχικών. Ηγέτης των κατοίκων του χωριού υπήρξε ο ιερέας Γεώργιος Νίκας ή Παπανίκας.