Το Βασιλικό (Αρχαία Σικυών) βρίσκεται περίπου 9 χλµ. νότια του Κιάτου, στο τέλος ενός µικρού φιδωτού δρόµου, πάνω σε ένα µικρό καταπράσινο οροπέδιο, σε υψόµετρο 140 µέτρων. Έχει πληθυσµό περίπου 1.000 κατοίκους, αρκετοί των οποίων είναι επιχειρηµατίες και υπάλληλοι, ενώ οι υπόλοιποι ασχολούνται µε τη γεωργία.

Η κεντρική, πετρόχτιστη, βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Τριάδας, είναι χτισµένη τον 12ο αιώνα. Δυτικά του χωριού βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος µε σηµαντικά µνηµεία. Ιδιαίτερης σηµασίας είναι το µεγαλοπρεπές Αρχαίο Θέατρο, από τα µεγαλύτερα της Ελλάδας, όπου φιλοξενείται η πλούσια δραστηριότητα των πολιτιστικών φορέων της περιοχής, καθώς και τα πλινθόκτιστα και πολύ καλά διατηρηµένα ρωµαϊκά λουτρά, όπου σήµερα στεγάζεται το ανακαινισµένο αρχαιολογικό µουσείο. Έχουν αποκαλυφθεί επίσης τα θεµέλια του Βουλευτηρίου της ελληνιστικής Σικυώνας, ένα ευρύχωρο τετράγωνο οικοδόµηµα, µε τέσσερις σειρές κιόνων στο εσωτερικό, µιας Στοάς, ενός Ναού και το Γυµνάσιο, το επονοµαζόµενο «του Κλεινία», πατέρα του Αράτου, το οποίο κατασκευάστηκε περί το 280 π.Χ. και χωρίζεται σε δύο επίπεδα, µε κλίµακες επικοινωνίας µεταξύ τους.

Βορειοδυτικά του θεάτρου βρίσκεται το αρχαίο στάδιο, µήκους περίπου 207 µέτρων. Όλα αυτά µαρτυρούν τον πλούτο, τη σπουδαιότητα και τη δόξα της αρχαίας Σικυώνας. Αρχ. Θέατρο Σικυώνας Εκκλησία Αγ. Τριάδας Εναέρια άποψη Βασιλικού Το ύψωµα του Βασιλικού που απετέλεσε τον πυρήνα της ελληνιστικής Σικυώνας ήταν το πλεονεκτικότερο για µία πόλη της εποχής: χωµατόβουνο, στην κορυφή του οποίου σχηµατίζεται ευρύχωρο οροπέδιο µε οµαλή επιφάνεια και απόκρηµνο από παντού.

Το σηµερινό χωριό καταλαµβάνει µόνο την νοτιοανατολική γωνία του υψώµατος. Σ’ όποιο σηµείο του οροπεδίου κι αν σταθεί κανείς, βλέπει, σαν από εξώστη, την εύφορη πεδιάδα του Ασωπού ως το Κιάτο και στα ανατολικά τον Κορινθιακό κόλπο ως τον Ακροκόρινθο και τον Ισθµό. Βόρεια του Βασιλικού, µέσα στα περιβόλια είναι χτισµένο το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, βυζαντινής περιόδου.